Długa noc w Paryżu - Dov Alfon

Tytuł: Długa noc w Paryżu
Autor: Dov Alfon
Wydawnictwo: Czarna Owca

Jakoś tak mam, że wyłapuje zawsze wszystkie premiery, które związane są w jakiś sposób z Paryżem i Francją. Z reguły wybieram kryminały i książki przygodowe. Lubię wraz z autorem rozwiązywać intrygę morderstwa, lub z głównym bohaterem przemierzać wąskie uliczki w poszukiwaniu prawdy. Tym razem jednak zrobiłam wyjątek. W moje ręce wpadł szpiegowski thriller. Czy mnie zachwycił? Przeczytajcie.

O książce:

Kiedy izraelski technik znika z lotniska Charlesa de Gaulle’a z kobietą w czerwieni, logika dyktuje, że to przejaw młodzieńczej niedyskrecji. Niemniej jednak Izrael jest w stanie wysokiej gotowości. Pułkownik Zeev Abadi, nowy szef Sekcji Specjalnej Jednostki, właśnie przyleciał tym samym lotem co zaginiony. Komisarz Léger z paryskiej policji wszystkie zbiegi okoliczności uważa za podejrzane. Kiedy drugi młody Izraelczyk z samolotu zostaje porwany z pokoju hotelowego, podejrzenia zostają potwierdzone – i nadchodzi kryzys dyplomatyczny. Gonitwa w celu identyfikacji ofiar i poznania przyczyn porwań nasila się, tajna chińska drużyna komandosów obserwuje z dachów, a kostnica z godziny na godzinę otrzymuje coraz więcej świeżych ciał z całego Paryża. To może okazać się długa noc w Mieście Świateł.

Moje zdanie:

Książka Dova Alfona ma wszystko to, co stanowi o specyfice gatunku thrillera szpiegowskiego:  agentów wywiadu, ogromne pieniądze, interesy światowych mocarstw, nieudolną policję i przede wszystkim super bohaterów, dzięki którym świat pozostaje bezpieczny. Są automatyczne i drogie gadżety, a także super technologie, których mógłby pozazdrościć James Bond. 

Ale na tym koniec. Bo Długa noc w Paryżu nie powiela kolejnych stereotypów, nie idzie znanym schematem.  Przede wszystkim jedną z pierwszoplanowych postaci jest kobieta. I nie jest ona jedynie kwiatkiem do kożucha dodanym w celu politycznej poprawności i budowania męskiego ego. Oriana Talmor jest żołnierzem i profesjonalistą w każdym calu, nie tracąc przy tym nic z subtelnego kobiecego wdzięku. Niestandardowy jest także wybór opisywanych służb. To wywiad wojskowy Izraela, być może najbardziej tajny i najmniej upubliczniany ze wszystkich tajnych służb. Nawet wybór niezbędnego „czarnego charakteru” nie jest standardowy. Przeciwnikiem izraelskich agentów jest chińska organizacja przestępcza ze wszystkimi swoimi strukturami i technologicznie zaawansowanymi metodami zabijania. 

Książkę czyta się na przemian z wypiekami na twarzy i z całkowitym znudzeniem. Akcja jest wartka, ciekawa, dobrze skomponowana. Jednak jest ona przeplatana całymi stronami opisów procedur izraelskich służb, wzajemnych animozji i wojen podjazdowych toczonych przez różne agencje wywiadu. I ta część jest dla postronnego czytelnika średnio zrozumiała i przyswajalna. Ma ona logiczne uzasadnienie w kompozycji książki, jednak jest nazbyt wyeksponowana, co sprawia, że odbiorca czuje się zagubiony i często traci watek. 

Pozostałe aspekty to już same pochwały dla autora: doskonale prowadzona narracja, ciekawe i dowcipne dialogi, wyraziste postacie: zarówno głowni bohaterowie jak i postacie drugoplanowe. A także sam Paryż, będący tłem akcji odwzorowany wiernie z pewnym sympatycznym przymrużeniem oka wobec zwyczajów i mentalności jego mieszkańców. Wszystko to sprawia, że czytelnik czuje się niemal fizycznie przeniesiony w sam wir wydarzeń, które choć niezwykłe, nie tracą nic z prawdopodobieństwa. I to kolejna zaleta książki. 

W kreowaniu sensacyjno - szpiegowskiej fabuły zachowuje pewien wymiar rzeczywistości nie przekraczając granicy irrealizmu. Wszystko to sprawia, że czyta się ją naprawdę z przyjemnością.

Ocena: 8/10

Za książkę dziękuję wydawnictwu Czarna Owca