Na progu zła - Louise Candlish

Tytuł: Na progu zła
Autor: Louise Candlish
Wydawnictwo: MUZA

Co jakiś czas na moim blogu pojawiają się recenzje książek z tak zwanych booktourów.
Booktour - czyli wędrująca książka. Od jednego czytelnika do drugiego. Aż po pewnym czasie, nawet i po roku, wraca do swojego właściciela.
Tym razem padło na nowość od wydawnictwa MUZA, o której pewnie dużo słyszeliście - Na progu zła.
Zaraz po premierze tytuł ten pojawił się chyba na każdym możliwym blogu i bookstagramie :) Przy takiej ilości trudno było mi nie czytać recenzji i omijać opisy, gdyż wolałam wyrobić sobie swoją własną opinię, bez wpływu innych czytelników.
Reklamowana jako "hipnotyzujący thriller psychologiczny", czy wraz z nią zarwałam noce? Zapraszam do recenzji.

O książce:
Gdy po powrocie z kilkudniowego wyjazdu Fiona Lawson zastaje obcych ludzi, którzy wprowadzają się do jej wartego miliony funtów domu, jest przekonana, że zaszło nieporozumienie.
Gdzie się podziały rzeczy jej rodziny?
Co z meblami i ubraniami?
Nie może uwierzyć, że cały ich dobytek rozpłynął się w powietrzu. Zrozpaczona na oczach nowych właścicieli bez powodzenia próbuje dodzwonić się do męża. Wszystko wskazuje na to, że Bram, z którym Fi żyje w separacji, przepadł bez wieści, a wraz z nim zniknęli ich synowie. Usiłując zapanować nad tą niewyobrażalnie absurdalną sytuacją, Fiona stopniowo odkrywa całą prawdę.

Moje zdanie:
Mam nieodparte wrażenie, że Na progu zła to kolejna książka, której marketing zrobił większą robotę niż sama autorka. To nie jest zła lektura, jednak nie ma ona w sobie nic, co wybiłoby ją na tle innych, dość podobnych. 
Louise Candlish stworzyła historię, której raczej daleko do hipnotyzującego thrillera. Nazwałabym ją raczej dramatem obyczajowym o rozpadającym się małżeństwie. Samą tajemnicę poznajemy po pierwszych stu stronach, a potem tylko odpowiedź na pytanie: jak do tego doszło? Nie ma twistów fabularnych, ani zwodzenia czytelnika. 
Pomysł na historię trzeba przyznać, że ciekawy. Natomiast samo napisanie jej wypadło trochę gorzej. Początek i końcówkę czyta się bardzo szybko i z zainteresowaniem. Jednak środek książki jest dość nużący i szybko można się zniechęcić. Przypominam, że ta lektura ma ponad 500 stron! Gdyby zmniejszyć ilość kartek o połowę, wyszłoby jej to po prostu na dobre. Dość często sama fabuła utyka, a niektóre fragmenty są mocno naciągane, nie mające pokrycia w realnym życiu.
Bohaterowie pozbawieni jakiegokolwiek "wnętrza", bez portretów psychologicznych pozostali mi obojętnie, bez sympatii, bez emocji.
Całość powieści można podsumować pointą, że "nieuczciwość nie popłaca", a każde kłamstwo pociąga za sobą kolejne. Złe decyzje mogą doprowadzić do tragicznych w skutkach wydarzeń, a ludzie z natury skontruowani są tak, że na własne życzenie skazują się na porażkę, aby nie zderzyć się z własnymi demonami.
Moim zdaniem Na progu zła można przeczytać, ale tylko na własną odpowiedzialność i przede wszystkim nie nastawiać się na zerwane z emoji noce. 

Ocena: 6/10