Ostatnie lato Wandalów - Jakub Urbańczyk

Tytuł: Ostatnie lato Wandalów
Autor: Jakub Urbańczyk
Wydawnictwo: Zysk i Ska

Od połowy lat osiemdziesiątych XX w. do chwili obecnej możemy zaobserwować wzrost zainteresowania literaturą fantastyczną, a szczególnie jej podgatunkiem, jakim jest fantastyka historyczna. Chociaż budzi wiele kontrowersji, bo ponoć miesza w dotychczasowej wiedzy o naszej przeszłości, to jednak trudno odmówić jej faktu, że w dobrze napisanej lekturze, te dwa światy współgrają ze sobą i uzupełniają się, tworząc całość od której trudno się oderwać.

O książce:
Rok 556. W na wpół opuszczonym kraju między Wisłą a Odrą potomkowie dawnych mieszkańców próbują przetrwać pod przewodem starego kraka. Jego synowie ostrzą sobie zęby na tron, jego córka, Wanda, nie chcąc wyrzec się miłości do ukochanego, decyduje się na radykalny krok, pod królewskim wzgórzem lęgną się ciemne siły. Możni spiskują, obcy i swoi grożą wojną, a okrutni bogowie łakną zemsty.
Potwory jak ludzie i ludzie jak potwory. Stary świat chyli się ku upadkowi…

Moje zdanie:
Jakub Urbańczyk stworzył ciekawą mieszkankę historyczno-przygodową ze szczyptą fantasy. To, co nadaje jej tą wyjątkowość to genialnie dopracowane zestawienie różnych wierzeń, które w tym czasie mieszały się ze sobą, tworząc wyjątkową mozaikę. Mamy przeplatających się ze sobą starych bogów, wierzenia słowiańskie i nordyckie.
Karty powieści zaludniają postacie i wydarzenia z legend i starych podań. Spotykamy Wandę, co nie chciała Niemca i smoka żyjącego w jaskini u podnóża góry, na której stoi gród Kraka.
To wszystko tworzy świat niezwykle realny i plastyczny, w którym występują barwni i nietuzinkowi bohaterowie. Nie byli oni czarno-biali, nie byli też przewidywalni.  Fantazja z powodzeniem zastępuje realia historyczne tworząc doskonałą kanwę do snucia ciekawych i pasjonujących przygód. I to świetnie wykorzystał autor!
Dla niektórych minusem są dialogi, bo język używany przez pisarza jest nowoczesny. Jednakże i tutaj Urbańczyk ma swoją odpowiedź. Już na początku podkreśla, że jest to zabieg przemyślany, gdyż nie ma źródeł mówiących wprost, jak porozumiewali się ówcześni mieszkańcy naszych ziem. Także przyszli czytelnicy, przymknijcie na to oko.
Sama historia jest wartka, dużo się dzieje. Powieść po prostu się pochłania.
Mam słabość do genialnie wydanych książek. I chociaż tutaj okładka... nie zachwyca (przynajmniej mnie), to w środku mamy dużo map pokazujących umiejscowienie głównych plemion i związków w okresie wielkiej wędrówki ludów, czyli w czasie opisywanych wydarzeń. Wszystko jest staranne i ułatwia odbiór całości.
Dawno albo raczej nigdy, nie spotkałam się też z powieścią, która miałaby tak wiele przypisów i wytłumaczeń do zagadnień archeologicznych i historycznych. Wiemy, że Urbańczyk zrobił olbrzymi research i przekopał się przez całe mnóstwo dostępnych materiałów źródłowych. Ja to absolutnie kupuję i bije brawo za wykonanie!
Jak dla mnie jest to zdecydowanie pozycja godna polecenia.

Ocena: 9/10

Za książkę dziękuję wydawnictwu Zysk i Ska