Wotum - Maciej Siembieda

Tytuł: Wotum
Autor: Maciej Siembieda
Wydawnictwo: Agora

Maciej Siembieda to autor, u którego wszystko to, co wydaje się najbardziej nieprawdopodobne, oparte jest na faktach i prawdziwych zdarzeniach. Nie sposób nie porównać jego powieści do stylu bestsellerowej twórczości Dana Browna. Dla mnie Siembieda to polski fenomen literatury sensacyjno-historycznej i trudno mi sobie wyobrazić, żeby ktoś mógł mu w tej kwestii dorównać. Dlatego kolejna jego historia również musiała trafić w moje ręce.

O książce:
Wotum to kolejny epizod z zawodowej kariery Jakuba Kani, prokuratora IPN -u, dobrodusznego, inteligentnego, sympatycznego śledczego. Postać odbrązowiona, ludzka, czasami z przejaskrawionymi wadami i słabościami. I mimo braku jakiegokolwiek pogłębionego portretu osobowościowego głównego bohatera, trudno się z nim nie identyfikować w bezkompromisowym poszukiwaniu prawdy, często na przekór okolicznościom zewnętrznym i zawodowym uwarunkowaniom.
9 grudnia 2012 roku dochodzi do zamachu na obraz Matki Boskiej Częstochowskiej. Gdyby nie pancerna szyba zainstalowana tuż przed atakiem, największa świętość Polaków przestałaby istnieć. Szyba broni Czarnej Madonny, ale definitor zakonu paulinów upatruje w zamachu aktywności sekty powiązanej z tajemnicą z czasów króla Jana Kazimierza. Do rozwiązania zagadki dyskretnie angażuje naszego głównego bohatera. Znalezione ślady prowadzą do opactwa Saint-Germain-des-Prés w Paryżu, a stamtąd do niewielkiej wioski na Opolszczyźnie, gdzie obraz jasnogórski był ukrywany podczas potopu szwedzkiego i gdzie do dziś znajduje się jego wierna kopia. Mieszkańcy jednak wierzą, że to oryginał. Jakub Kania trafia na ślad wskazujący, że obrazy mogły zostać zamienione, idąc o krok za daleko naraża Kościołowi, który otacza sprawę ścisłą tajemnicą.

Moje zdanie:
Wotum Macieja Siembiedy to jedna z tych książek, od których naprawdę trudno się oderwać. I mimo usilnych starań nie potrafię logicznie wyjaśnić dlaczego. Bo jednak książka, pomimo swoich ewidentnych niedoskonałości potrafi czytelnika wciągnąć i zafascynować.
Wątek sensacyjny przeplata się z historycznym, fantastycznym, czasami obyczajowym. Są bogaci biznesmeni, świat przestępczy, drobni złodzieje i szaleni naukowcy, fanatycy religijni i bezduszni urzędnicy. Jest naiwny wiejski proboszcz i ludowe wierzenia. Jest wielka namiętność, zemsta i sprawy przyziemne . Akcja toczy się wartko, przybierając coraz bardziej nieprawdopodobny kierunek. A jednak ani mało realistyczny scenariusz wydarzeń, ani przejaskrawione postaci bohaterów , ani szyta grubymi nićmi intryga nie rażą czytelnika w książce Siembiedy. Być może wynika to z pewnego dystansu jaki autor od początku nadaje opisywanym postaciom i wydarzeniom. Być może jest to efektem lekko kąśliwego poczucia humoru, w którym jak w krzywym zwierciadle odbijają się absurdy naszej codzienności. Bo trudno nie zauważyć, że Maciej Siembieda jest wnikliwym obserwatorem otaczającej rzeczywistości, którą we właściwy, satyryczny sposób opisuje na kartach książki. Trudno czasami oprzeć się wrażeniu, że jest to swoista gra z czytelnikiem, którego bawi i zaskakuje niespodziewanym zwrotami akcji. Stylistycznie i kompozycyjnie nienaganną książkę czyta się z przyjemnością. A nietuzinkowa postać prokuratora Jakuba Kani jest przysłowiową wisienką na torcie

Ocena: 8/10

Za możliwość przeczytania książki dziękuję wydawnictwu Agora