Lennart Malmkvist i osobliwy mops Buri Bolmena - Lars Simon

Tytuł: Lennart Malmkvist i osobliwy mops Buri Bolmena
Autor: Lars Simon
Wydawnictwo: Initium

Nie ma chyba osoby, która nie wiedziałaby jak wygląda mops. Zwierzaki te są śmieszne, ciamajdowate i mają przeurocze mordki. Sama słodycz - nic więc dziwnego, że zaraz po kotach opanowały internet. Niech pierwszy rzuci kamieniem ten, kto nigdy nie zakochał się w "mopsim" pyszczku.
Są takie okładki, które kuszą swoim wyglądem. Są takie opisy, które intrygują zapowiedzią czegoś niesamowitego i ekscytującego. Są tacy bohaterowie - jak chociażby gadające mopsy, które wrzucają daną książkę na listę moich bestsellerów.

O książce:
Lennart Malmkvist ma wszystko to, czego mogą zazdrościć mu inni: świetna posada w renomo
wanej firmie, drogie mieszkanie, dużo pieniędzy i chwilowe, niezobowiązujące romanse. Do czasu! Nagle w jego życiu pojawia się kataryniarz w czerwonym fraku i pogniecionym cylindrze, który zaczyna przęśladować go nie tylko w ciągu dnia, ale także w snach. To jeszcze nie koniec!
Podczas przeprowadzania najważniejszej prezentacji w pracy Lennart niespodziewanie straci mowę, co spowoduje natychmiastowym zwolnieniem. Aż wreszcie dziwaczny sąsiad, stary Buri Bolmen, zapisuje mu w spadku sklep z magicznymi przedmiotami i śmiesznymi gadżetami „Grota Śmiechu i Czarów Bolmena” oraz humorzastego mopsa.
Wszystko to jest dość dziwne, ale będzie jeszcze dziwniej. Podczas pewnej burzy mops Bölthorn zaczyna mówić – twierdzi, że Lennart jest wybranym. Musi zaakceptować swoje magiczne dziedzictwo i wyjaśnić, kto zamordował Buriego.
Morderstwo? Magiczne dziedzictwo? Gadający pies? Lennart wyobraża już sobie siebie na sofie u terapeuty... Na koniec okazuje się jednak, że Bölthorn ma rację, i że chodzi o coś znacznie większego niż zwykła magia.

"- Mówiłem panu - pouczył go Lennart. - Nie warto obrażać mopsów. Nie wynika z tego nic dobrego. Niech mi pan wierzy, przemawia przeze mnie doświadczenie." (str. 387)

Moje zdanie:
Są takie książki, które idealnie nadają się na poprawę humoru albo takie, przy których z łatwością oderwiemy się od rzeczywistości i zagłębimy w świat tajemnicy i  magii. "Lennart Malmkvist i osobliwy mops Buri Bolmena" posiada obie te cechy. Jest lekturą tak dziwną, ale tak dobrą, że trudno w sposób jednoznaczny zmieścić ją w jakiekolwiek ramy tematyczne. Myślałam, że w książkach spotkałam się już ze wszystkim, ale jednak gadający, sarkastyczny mops to było coś zdecydowanie oryginalnego.
Sama historia jest po prostu niepowtarzalna, pełna humoru, magii i kryminalnej zagadki idealnie wypełni nam czas w długie jesienne wieczory. I chociaż spektrum jest ogromne, to jednak wydaje mi się, że każdy czytelnik odbierze ją we właściwy dla siebie sposób. I chociaż wszystko w niej zakręcone jest jak "skarpetki po praniu" to jednak, o dziwo, całość ma sens i dąży do pewnego meritum.
Bohaterowie są tak różni i tak zadziwiający, jak cała opowieść.  To w pewnym sensie zbieranina tak pomieszanych charakterów i osobowości, że nie pozostaje mi nic innego jak pozazdrościć naszemu Lennartowi takich znajomych.
Okazuje się, że historia ta to dopiero początek dłuższej opowieści - pierwsza część, preludium, które miało nas wprowadzić w wielkie i mroczne tajemnice. Interesujący wstęp do czegoś o wiele większego.
Polecam wszystkim wielbicielom mopsów, i nie tylko.

Ocena: 7/10

Za książkę dziękuję wydawnictwu Initium